Τριχόπτωση

1ΓΕΝΙΚΑ

Τύποι του δέρματος

Για την σωστή περιποίηση του δέρματος αναγκαία είναι η γνώση του τύπου. Τέσσερις είναι οι γενικοί τύποι: το φυσιολογικό, το ξηρό, το λιπαρό και το μικτό δέρμα. Συχνά βέβαια ένα πρόσωπο είναι δυνατό να έχει ξηρό δέρμα στα μάγουλα ενώ στο πηγούνι και την μύτη λιπαρό. Αυτό σημαίνει πως μιλάμε για μικτό δέρμα. Το ίδιο σημαίνει και για το τριχωτό της κεφαλής.

Φυσιολογικό δέρμα

Το δέρμα με τις πλούσιες σε χοληστερόλη λιπαρές ουσίες και το σμήγμα που παράγει, δημιουργεί ένα λιπαρό στρώμα πάνω στην κεράτινη στιβάδα. Αν η παραγωγή των λιπαρών ουσιών είναι φυσιολογική, ο προορισμός τους να εξασφαλίσουν στο δέρμα προστασία, ελαφρό ίδρωμα και ελαστικότητα, εκπληρώνεται. Ονομάζουμε τότε το δέρμα φυσιολογικό. Στην παιδική ηλικία το δέρμα είναι φυσιολογικό, αλλά πολύ σύντομα αρχίζουν οι μεταβολές. Οι πιο αξιόλογες παρατηρούνται στην εφηβεία. Όπως γνωρίζουμε, η κατάσταση του δέρματος βρίσκεται σε στενή εξάρτηση με τις γεννητικές ορμόνες. Έτσι οι νέοι βλέπουν με απελπισία το κανονικό τους δέρμα να γίνεται λιπαρό.

Λιπαρό δέρμα

Όταν η ποσότητα των λιπαρών ουσιών είναι περισσότερη από την κανονική, το δέρμα χαρακτηρίζεται λιπαρό. Μπορεί να είναι γυαλιστερό ή όχι. Γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Το δέρμα δεν γυαλίζει. Είναι το δέρμα που έχει πάθει ένα είδος ασφυξίας, γιατί το περίσσευμα του λίπους έχει κρατηθεί μέσα στο δέρμα και έχει κλείσει τους πόρους των αδένων. Ας φανταστούμε τους μικρούς αυτούς κυλίνδρους από σμήγμα σα μικρές τάπες και τους πόρους σα σωληνάκια, καταλαβαίνουμε γιατί το δέρμα μοιάζει παραγεμισμένο. Και όχι μόνο δεν γυαλίζει, αλλά αντίθετα είναι τραχύ, στεγνό και δίνει την εντύπωση του ξερού δέρματος. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οφείλεται και σε κατάχρηση ακατάλληλων προϊόντων, που αφύσικα προκαλούν το κλείσιμο των πόρων. Είναι λυπηρό το φαινόμενο των λιπαρών δερμάτων που καταδικάζονται σε ασφυξία από απρονοησία.

Ξηρό δέρμα

Το ξηρό δέρμα χαρακτηρίζεται από έλλειψη λίπους. Κι η έλλειψη αυτή προκαλεί στο ξηρό δέρμα ερεθισμούς. Ευαίσθητο, λεπτό, σφιχτό, λαμπερό, έχει πόρους που μόλις διακρίνονται. Η θερμοκρασία επιδρά αποφασιστικά. Όταν η θερμοκρασία βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα, είναι πολύ πιο ξηρό. Τα σκασίματα αφθονούν. Αλλά και σε ψηλή θερμοκρασία το ξηρό δέρμα υποφέρει. Όταν πλένεται με σαπούνι και νερό τραβάει. Η ιδιοσυγκρασία παίζει σπουδαίο ρόλο. Ανωμαλίες από τα νεύρα, τα έντερα, το συκώτι, είναι δυνατό να έχουν σαν αποτέλεσμα το ξηρό δέρμα. Η κακή διατροφή και η υπερβολική δίαιτα για αδυνάτισμα, είναι άλλη μια αιτία, για να εμφανιστεί ξερό δέρμα. Το ξερό δέρμα προέρχεται πολλές φορές και από αφυδάτωση. Σημαντικό ρόλο παίζει η λειτουργία του θυρεοειδούς, των ωοθηκών και των επινεφριδίων. Η υπερβολική, τέλος, χρήση καπνού ή οινοπνεύματος συντελεί στην αφυδάτωση.

Μικτό δέρμα

Η ομοιογένεια του δέρματος δεν είναι κανόνας. Αντίθετα, πολύ συχνά τα μάγουλα έχουν ξερό δέρμα, ενώ το μέτωπο, η μύτη και το πηγούνι, λιπαρό.

2Η ΤΡΙΧΑ

Η διάταξη των μαλλιών

Οι τρίχες του κεφαλιού φυτρώνουν σε ομάδες από δύο, τρεις ή και περισσότερες τρίχες, σε παράλληλες γραμμές με κατεύθυνση από πίσω προς τα εμπρός, ως την κορυφή του κρανίου. Στο μέρος αυτό οι τρίχες στροβιλίζονται γύρω από την ονομαζόμενη κορυφή. Στα 80% των περιπτώσεων, το γύρισμα των μαλλιών γίνεται προς τα δεξιά. Ο τρόπος κατανομής των μαλλιών στο κρανίο ποικίλλει ανάλογα με το φυσικό τύπο του ατόμου. Ψηλό μέτωπο και άδειοι κρόταφοι, ή πυκνά μαλλιά που σκεπάζουν σα σκούφος ολόκληρο το κρανίο. Τέλος, όταν ο τύπος του χτενίσματος μένει για πολύ χρόνο ο ίδιος, επιβάλλει στα μαλλιά οριστική κατεύθυνση. Πολύ συχνά βρίσκει κανείς σ’ όλη την διάρκεια της ζωής ενός ατόμου την χωρίστρα που έκανε στα πρώτα δέκα ή δεκαπέντε χρόνια της ζωής του.

Η πυκνότητα των μαλλιών

Η πυκνότητα των μαλλιών γνωρίζει μεγάλη κλίμακα από παραλλαγές. Πρόκειται για κληρονομικό και φυλετικό χαρακτήρα. Μερικές οικογένειες ή και φυλές έχουν πολύ πιο πυκνά μαλλιά από όσα προβλέπει ο μέσος όρος. Ο μέσος όρος του αριθμού των τριχών που σκεπάζουν το φυσιολογικό τριχωτό μέρος του κεφαλιού δεν έχει καθοριστεί ακόμη με βεβαιότητα γιατί υπάρχουν πάρα πολλές εξαιρέσεις. Οι περισσότεροι πάντως επιστήμονες συμφωνούν πως τα μαλλιά αποτελούνται από 90.000 – 120.000 τρίχες κατά μέσο όρο.

Η λεπτότητα της τρίχας

Η τρίχα είναι σύμβολο της λεπτότητας…..στη διάμετρο. Υπολογίζεται πως δεν ξεπερνάει το ένα δέκατο του χιλιοστού. Η γυναικεία τρίχα είναι ελαφρά παχύτερη από την ανδρική, όπως και η μαύρη τρίχα είναι παχύτερη από την ξανθή. Αλλά και η κάθε φυσιολογική τρίχα δεν έχει το ίδιο πάχος σ’ όλο της το μήκος.

Η αντοχή της

Η τρίχα που βρίσκεται σε εξαιρετική φυσική κατάσταση είναι ικανή να αντέξει σε βάρος πενήντα γραμμαρίων, χωρίς να σπάσει.Η αντοχή της είναι μικρότερη στην παιδική ηλικία και στην πολύ προχωρημένη ηλικία.

Η ελαστικότητα της

Η τρίχα μπορεί με το τράβηγμα να μεγαλώσει κατά 20-30%, χωρίς να κοπεί. Αυτή η διαπίστωση αποδεικνύει την ελαστικότητα της, που γίνεται μεγαλύτερη όταν βρέχεται. Η τελευταία μάλιστα ιδιότητα της βρίσκει πρακτική εφαρμογή σε όργανα, που μετρούν την υγρασία ανάλογα με τις μεταβολές του μήκους της τρίχας.

Η αντοχή της

Η ηλικία της γυναικείας τρίχας ξεπερνάει τα δυόμισι και φτάνει έως και επτάμιση χρόνια και είναι μεγαλύτερη από την ηλικία της ανδρικής τρίχας. Κανονικά, όταν πέφτει μια τρίχα μια άλλη έρχεται να πάρει την θέση της.

Πότε ξαναφυτρώνει ;

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα πειράματα απέδειξαν ότι για να ξαναφυτρώσει μια τρίχα που ξεριζώνεται στην κορυφή του κρανίου, χρειάζεται 129 ημέρες, δηλαδή πάνω από τέσσερις μήνες για να κάνει την εμφάνισή της στο στόμιο του τριχικού θύλακα.

Πως μεγαλώνει ;

Κάθε χρόνο η τρίχα του κρανίου μεγαλώνει κατά δεκαπέντε έως είκοσι εκατοστά. Η ταχύτητα στην αύξηση της τρίχας ισοφαρίζει την αργοπορία στο ξαναφύτρωμα. Σπανίως όμως το μήκος των μαλλιών ξεπερνάει το ενάμισι μέτρο. Γιατί όταν η τρίχα ξεπεράσει τα είκοσι περίπου εκατοστά η ταχύτητα περιορίζεται περίπου στο μισό. Από τα δεκαπέντε ως τα είκοσι χρόνια, τα μαλλιά φυτρώνουν στην γυναίκα γρηγορότερα παρά στον άνδρα. Μια αρρώστια ή εγκυμοσύνη μπορούν να επιδράσουν στο πάχος της τρίχας και να το περιορίσουν προσωρινά ή μόνιμα.

Η κληρονομικότητα και το σχήμα

Η κληρονομικότητα παίζει πρωταρχικό ρόλο στο σχήμα των μαλλιών. Τα σγουρά ή ίσια μαλλιά κληρονομούνται από τους προγόνους. Σημειώνουμε πως σε περίπτωση που διασταυρώνονται γονείς με ίσια και σγουρά μαλλιά, υπερισχύουν τα σγουρά.

Η κληρονομικότητα και το χρώμα

Και το χρώμα των μαλλιών είναι χαρακτηριστικό που μπορεί να κληρονομηθεί. Τα μαύρα μαλλιά υπερισχύουν σε περίπτωση που γίνεται διασταύρωση.

Κύκλος ζωής των τριχών

Σε αντίθεση με τα νύχια που μεγαλώνουν συνεχώς και με σταθερό ρυθμό, οι τρίχες παρουσιάζουν κυκλική ανάπτυξη σε τρεις φάσεις:

α. Αναγενής φάση.

Στη φάση αυτή, οι τρίχες είναι μακριές οι βολβοί τους αγκαλιάζουν τις θηλές από τις οποίες τρέφονται και εξακολουθούν να μεγαλώνουν. Έχουν ζωντάνια και έντονο μεταβολισμό. Η φάση αυτή διαρκεί 2 – 6 χρόνια.

β. Καταγενής φάση.

Στη φάση αυτή η σύνδεση της τρίχας με την θηλή γίνεται χαλαρή και τελικά σταματά η ανάπτυξή της. Η φάση αυτή διαρκεί 1 – 2 εβδομάδες.

γ. Τελογενής φάση.

Στην φάση αυτή οι τρίχες έχουν πλήρως αποκολληθεί και βρίσκονται πάνω από την θηλή από την οποία ξεκινά η ανάπλασή της καινούργιας τρίχας και η οποία σπρώχνει προς τα έξω την παλιά και τελικά την απορρίπτει. Η φάση αυτή διαρκεί 2 – 4 μήνες.

Το 90% των τριχών του τριχωτού της κεφαλής βρίσκονται σε αναγενή φάση και μόνο το 10% σε καταγενή και τελογενή. Έχει υπολογισθεί ότι πέφτουν φυσιολογικά περίπου 100 τρίχες την ημέρα οι οποίες βεβαίως ξαναγεννιούνται. Οι θύλακοι των τριχών που για οποιοδήποτε λόγο καταστρέφονται δεν ξαναγεννιούνται. Οι παθήσεις των τριχών είναι διαφόρων ειδών και αφορούν είτε ποσοτικές διαταραχές (αλωπεκία-υπερτρίχωση) είτε αλλαγή του χρώματος (αλφισμός – λεύκη) είτε διαταραχή της δομής της τρίχας (Μονιλέθριξ, Οζώδης τριχορηξία, Pili anulati), είτε άλλου είδους ανωμαλίες που οφείλονται σε κληρονομικά ή επίκτητα αίτια.

3ΑΛΩΠΕΚΙΑ

Αλωπεκία λέγεται η τελεία έλλειψη ή αραίωση των τριχών της κεφαλής λόγω πτώσης ή σπανίως λόγω ασθενείας. Παρουσιάζεται όταν επέλθει διαταραχή της ισορροπίας, πτώσης-αναγέννησης των τριχών ή διότι επιτυγχάνεται η πτώση εξαιτίας της αναστολής της αναγέννησης τους. Τα αίτια είναι άλλα γνωστά – κληρονομικότητα, ορμονικά, λοιμώδη, τοξικά, μηχανικά, χημικά – άλλα πιθανά: νευροψυχικά, ανοσολογικά – και περισσότερα άλλα παραμένουν ακόμη άγνωστα. Η αλωπεκία του τριχωτού της κεφαλής αποτελεί την συχνότερη μορφή αλωπεκίας και δημιουργεί έντονο αισθητικό πρόβλημα. Διακρίνεται σε διάχυτη, περιγεγραμμένη και σε ολική αφενός και σε παροδική και μόνιμη αφετέρου. Ακόμη μπορεί να είναι ουλωτική και μη-ουλωτική. Κατά τη μη-ουλωτική αλωπεκία το δέρμα φαίνεται φυσιολογικό. Οι τρίχες αναγεννώνται και ξαναφυτρώνουν. Κατά την ουλωτική αλωπεκία το δέρμα είναι ατροφικό ή και ουλωτικό, οι δε τρίχες, εφόσον οι θηλές τους είναι κατεστραμμένες, δεν αναγεννώνται και δεν ξαναφυτρώνουν. Ο όρος αλωπεκία προέρχεται από την αλώπεκα ( αλεπού ) που χάνει το τρίχωμα της δύο φορές το χρόνο. Μπορεί να συμβεί απότομα, βαθμιαία ή προοδευτικά σ’ οποιαδήποτε ηλικία και ανεξαρτήτως φύλου.

ΜΗ ΟΥΛΩΤΙΚΗ ΑΛΩΠΕΚΙΑ

Κάθε μορφή αλωπεκίας που οφείλεται σε μη μόνιμη καταστροφή του βολβού της τρίχας και παρέχει την δυνατότητα επανέκφυσης των τριχών. Από τις τρίχες του τελογενούς σταδίου καθημερινά πέφτουν 50 – 100 τρίχες φυσιολογικά. Από την επίδραση ισχυρών παραγόντων εσωτερικών ή περιβαλλοντικών, τρίχες που βρίσκονται στο αναγενές στάδιο είναι δυνατό να μεταπέσουν γρήγορα στο τελογενές στάδιο και να πέσουν σε 3 μήνες ή να ανασταλεί ο κύκλος τους και να πέσουν πρόωρα. Η συχνότητα της μη-ουλωτικής αλωπεκίας είναι μεγάλη. Μπορεί να είναι : ΔΙΑΧΥΤΗ, ΜΕΡΙΚΗ Ή ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ, ΜΕ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΟΡΙΑ. Επιπλέον μορφές της διάχυτης είναι : η Συφιλιδική, Ιατρογενής, Νεογνική, Μετά από τοκετό, Από φάρμακα & χημικές ουσίες.
Επιπλέον μορφές της μερικής είναι : Αλωπεκία από έλξη, Τριχοκλασία, Τριχοτιλλομανία, Γυροειδής, Ολική Γυροειδής, Καθολική Γυροειδής.
Επιπλέον μορφές της προσδιορισμένης είναι : Ανδρικού τύπου, Γυναικεία Ανδρογενετική Αλωπεκία, Ομαλός Λειχήνας, Θυλακίτιδα, κ.α.

4ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ

Όπως υποδεικνύει και το όνομα της ανδρογενετικού τύπου αλωπεκίας, αυτή είναι αποτέλεσμα συνδυασμού της κληρονομικότητας και της παρουσίας των ανδρογόνων. Η ανδρογενετική αλωπεκία συμβαίνει και στους άνδρες και στις γυναίκες και κληρονομείται και από τους δύο γονείς. Οι γυναίκες που είχαν μητέρα με ανδρογενετική αλωπεκία έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσουν και αυτές φαλάκρα παρά αυτές που έχουν πατέρα με ανδρογενετική αλωπεκία. Η παθογένεια της φαλάκρας είναι – αν εξαιρέσουμε τη θεωρία για τα κυκλοφορούντα ανδρογόνα – σκοτεινή. Πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι τα άτομα που έχουν προδιάθεση για φαλάκρα έχουν μια διαφορά στην ικανότητα ενός ενζύμου, της 17-β ιδιυδροξυστεροειδούς διυδρογενάσης να μεταβολίζει τα ανδρογόνα στις ρίζες των τριχών. Το ένζυμο αυτό μετατρέπει την τεστοστερόνη σ’ ένα ασθενέστερο ανδρογόνο, την 3α-17β-ανδροστενεδιόλη και έτσι ελαττώνει την ανδρογενετική της δράση στο κύτταρο. Μια ελάττωση της ικανότητας αυτού του ενζύμου αυξάνει την ανδρογενητική δράση στα κύτταρα του τριχικού θυλάκου.

Η λέξη φαλάκρα είναι ελληνική και δηλώνει την έλλειψη τριχών από το κεφάλι, τη γύμνια του κρανίου. Προέρχεται από το ρήμα φάω (φέγγω) και φαλός (λευκός) και σημαίνει «αυτός που έχει το άκρον λευκόν, στιλπνόν, αποψιλωμένο». Ελληνική είναι και η λέξη καράφλα και είναι σύνθετη προερχόμενη από τις λέξεις καρά (κεφάλι) και φαλός. Η φαλάκρα αποτελεί ένα γενετικό χαρακτηριστικό, όπως το χρώμα των ματιών ή του δέρματος. Η αιτία βρίσκεται στο βολβό της τρίχας που βαθμιαία συρρικνώνεται υπακούοντας σε βιολογικό γενετικό σήμα. Όλοι μας λίγο πολύ, έχουμε διαβάσει ότι τα μαλλιά είναι σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς συνδεδεμένα με τα νιάτα, την ομορφιά, τη δύναμη. Κάποιοι βέβαια υποστηρίζουν ότι και η φαλάκρα έχει τα δικά της... ατού, αφού συνδέεται με την πνευματικότητα και τη σεξουαλική ωριμότητα. Αλλά και με τα γηρατειά! Η άποψη ότι το κούρεμα δυναμώνει τα μαλλιά δεν είναι σωστή γιατί κάθε τρίχα μεγαλώνει με το δικό της το ρυθμό . Επομένως το πόσο συχνά ή το πόσο κοντά θα κοπούν τα μαλλιά δεν επηρεάζει καθόλου τον αυξητικό κύκλο της τρίχας. Γενικά τα αίτια της φαλάκρας είναι πολλά και διάφορα, όμως σε όλους όσους εκδηλώνουν σοβαρή αραίωση έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχει σε μικρό ή μεγάλο βαθμό η κληρονομική προδιάθεση. Εκτός από την κληρονομική προδιάθεση υπάρχουν αρκετοί άλλοι παράγοντες που προκαλούν αραίωση.
Ο πρώτος είναι η συστολή των αγγείων που τροφοδοτούν τα μαλλιά. Ο δεύτερος είναι η πίεση που ασκείται στα αγγεία του τριχωτού δέρματος της κεφαλής από τη συνεχή χρησιμοποίηση καπέλων.
Ο τρίτος είναι η έλλειψη μεταλλικών αλάτων τα οποία πρέπει να υπάρχουν στο αίμα για την τροφοδοσία των μαλλιών. Αυτό οφείλεται στην ελλιπή παρουσία των μεταλλικών αλάτων στις διάφορες τροφές που καταναλίσκουμε.

Αυτοί που πιστεύουν ότι το χάσιμο των μαλλιών τους είναι αναπόφευκτο και μοιραίο, συνήθως καταβάλλουν πολύ μικρή προσπάθεια – ή δεν καταβάλλουν καμία προσοχή για την αντιμετώπιση της φαλάκρας και παρατηρείται μία μεγάλη εσωτερική ανησυχία και χάσιμο κάθε ελπίδας. Μοιάζει ολοφάνερο σ’ αυτούς ότι η κληρονομική φαλάκρα δεν μπορεί να θεραπευθεί. Αυτή η ιδέα καλλιεργείται συνήθως από τον πατέρα που υπέφερε κι αυτός κατά τον ίδιο τρόπο. Αυτή είναι μία απόλυτα λανθασμένη τακτική διότι εάν οι μέθοδοι που περιγράφονται από την εταιρία Fair Hair ακολουθηθούν σωστά, τότε ακόμη και άτομα με πολύ φτωχή βλάστηση μαλλιών μπορούν να ωφεληθούν.

Οδηγός Τριχόπτωσης

Επιλέξτε το προϊόν που σας ταιριάζει!

Βήμα 1ο
Βήμα 2ο
Βήμα 3ο
Η ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΑΣ

Μαρτυρίες Πελατών